Ter land, ter zee en in de lucht!!!
Door: Alex en Britt
Blijf op de hoogte en volg Britt en Alex
08 December 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington
Wat een met actie overgoten week hebben wij achter de rug!!!
Dat begon woensdag in Rotorua, met een Canopy ziplijn toer door de hoge boomtoppen van een natuurreservaat. Ook nog eens ecologisch verantwoord, want met een deel van de omzet worden meer delen van het woud voorzien van vallen. Zo worden de 'native' bewoners, vogels, beschermd van geimporteerde dieren, zoals marters, ratten, possums, maar ook katten. En met resultaat, maar nog een lange weg te gaan, want pas 50 ha is voorzien van vallen en het woud is zo'n 100x groter.
Ons zipline avontuur was ook zonder de ecologische achtergrond erg gaaf. Met een klimharnas aan, gezekerd aan lijnen tussen de bomen doorzwieren. De langste lijn was zo'n 220 meter lang, waarop dus een lekkere snelheid werd bereikt, de hoogste was zo'n 44m boven de grond.
Volgende stop op onze trip over het noordereiland; Taupo, een stadje aan het grootste zoetwater meer van het zuidelijke halfrond, Lake Taupo. Wederom een vulkaankrater, voor het laatst uitgebarsten zo'n 2000 jr geleden. Groot genoeg om een eigen horizon te hebben, m.a.w. de overkant zie je niet, behalve de bergen die er bovenuit steken. Hoe weten we dit allemaal? Verteld gekregen van de vrouwelijke schipper van de zeilboot Barbary, waarop we op donderdagmiddag een tocht over het meer maken. De bestemming is de rots carvings van de Maori. En dat het een groot meer is, waar de wind vrij spel heeft, hebben we geweten!! Wat een golven, en wat een water dat de boeg overkwam. Drijfnat, en ook wel koud, ondanks de fleeche poncho's, maar wel een gave zeiltocht!
Taupo staat ook bekend als skydive hoofdstad van NZ. En dat laat ons niet echt los. Vrijdagochtend hebben we de stoute schoenen aangetrokken en bij de I-site (vvv) de sprong van 14u geboekt. Dat betekende dus nog wat uurtjes wachten en dat met een opbouwende spanning. Om 14u meldden we ons dus op het vliegveld. Eigenlijk hadden we de 12,000 ft geboekt, maar of het is goede salestechniek, of we hadden echt zoiets van ' once in a lifetime'... we upgraden in ieder geval naar de 15,000 ft, zo hebben we totaal 60 sec vrije val, 30 sec meer dan de vrije val van 12,000 ft, zodat we beter aan het gevoel kunnen wennen.
Met een klein vliegtuigje klimmen we langzaam naar de juiste hoogte en dan gaat het luikje open. Uiteraard zitten we aan een tandem instructeur vast. Ik eerst, benen over de rand, lachen voor de exit foto (later te koop voor 25$, doen we dus maar niet) en hop, daar gaan we!! Gekke gedachten: " Fuck we vallen". Dan: "eigenlijk best gaaf, en wat een uitzicht en wat een snelheid!" Tot op 5,000 ft de parachute opengaat, en we heerlijk verder naar beneden zweven, wel met wat scherpe bochtjes die de snelheid weer doen toenemen. Eenmaal geland, wacht ik Britt op die het in het vliegtuig toch wel heeeeel erg spannend vond, maar eenmaal op de grond het ook een te gekke ervaring vond. Alhoewel bij ons beiden dat gevoel pas een uurtje later komt. Direct na de sprong zijn we vooral beduusd van wat we net hebben meegemaakt! Om nooit te vergeten! Gelukkig hoeft dat ook niet, want er zijn video-opnamen.
Zaterdag was de mooiste dag van de week, qua weer, en dus werd ons geadviseerd om op die dag de Tongariro Alpine Crossing te doen. Dat betekent in de vroege ochtend de auto neerzetten op het eindpunt, en met een bus naar het beginpunt gebracht worden. Op het eindpunt, de P-plaats dus, is het mistig en koud. Maar na een half uurtje met de bus, met wat klimkilometers, klaart het op, en daar liggen de bergen/vulkanen Ngauruhoe, Tongariro en Ruapehu op ons te wachten. De eerste heeft overigens in Lord of the Rings 'gefigureerd' als Mt. Doom. Een schitterende tocht van zo'n 20 km, over steile bergpaadjes, enorme kratervlaktes (North en South Crater), bijzondere natuurkleuren (Emerald Lakes, Blue Lake en Red Crater). Best pittig, maar nog nooit zo'n mooie wandeling gemaakt. We doen er zo'n 6,5 uur over, precies op de aangegeven tijd. Het laatste half uur voelen we al onze beenspieren, spierpijn gegarandeerd de volgende dag. Op onze camping in Turangi, doen we rustig aan en vallen vroeg in slaap.
Na al deze adrenaline kicks was het tijd voor wat rustigere bezigheden.
De volgende dag (zondag) de rit naar Wellington, zo'n 6 uur. In Wellington zijn we nu, terwijl we dit schrijven. Gelukkig is vandaag (maandag) de regen van de heenrit verdwenen, en hebben we een schitterende dag gehad. Leuk om weer in een grote stad te zijn, met terrasjes, straatmuzikanten (de ene beter dan de andere) en een bruisend gebied langs de oude haven met cafes en restaurants. In de middag hebben we de Cable Car naar een hoger gelegen suburb gepakt, en via de Botanic Garden (echt prachtig) zijn we weer terug gelopen naar het stadscentrum. De dag afgesloten met lekker koud biertje, zittend in de zon op een zitzak aan The Waterfront. Genieten!!
Morgen de oversteek naar het Zuidereiland. Dat voelt een beetje als een volgende etappe in onze reis. Benieuwd wat we daar weer gaan beleven. Het verslag daarvan, lees je vanzelf!!
Dat begon woensdag in Rotorua, met een Canopy ziplijn toer door de hoge boomtoppen van een natuurreservaat. Ook nog eens ecologisch verantwoord, want met een deel van de omzet worden meer delen van het woud voorzien van vallen. Zo worden de 'native' bewoners, vogels, beschermd van geimporteerde dieren, zoals marters, ratten, possums, maar ook katten. En met resultaat, maar nog een lange weg te gaan, want pas 50 ha is voorzien van vallen en het woud is zo'n 100x groter.
Ons zipline avontuur was ook zonder de ecologische achtergrond erg gaaf. Met een klimharnas aan, gezekerd aan lijnen tussen de bomen doorzwieren. De langste lijn was zo'n 220 meter lang, waarop dus een lekkere snelheid werd bereikt, de hoogste was zo'n 44m boven de grond.
Volgende stop op onze trip over het noordereiland; Taupo, een stadje aan het grootste zoetwater meer van het zuidelijke halfrond, Lake Taupo. Wederom een vulkaankrater, voor het laatst uitgebarsten zo'n 2000 jr geleden. Groot genoeg om een eigen horizon te hebben, m.a.w. de overkant zie je niet, behalve de bergen die er bovenuit steken. Hoe weten we dit allemaal? Verteld gekregen van de vrouwelijke schipper van de zeilboot Barbary, waarop we op donderdagmiddag een tocht over het meer maken. De bestemming is de rots carvings van de Maori. En dat het een groot meer is, waar de wind vrij spel heeft, hebben we geweten!! Wat een golven, en wat een water dat de boeg overkwam. Drijfnat, en ook wel koud, ondanks de fleeche poncho's, maar wel een gave zeiltocht!
Taupo staat ook bekend als skydive hoofdstad van NZ. En dat laat ons niet echt los. Vrijdagochtend hebben we de stoute schoenen aangetrokken en bij de I-site (vvv) de sprong van 14u geboekt. Dat betekende dus nog wat uurtjes wachten en dat met een opbouwende spanning. Om 14u meldden we ons dus op het vliegveld. Eigenlijk hadden we de 12,000 ft geboekt, maar of het is goede salestechniek, of we hadden echt zoiets van ' once in a lifetime'... we upgraden in ieder geval naar de 15,000 ft, zo hebben we totaal 60 sec vrije val, 30 sec meer dan de vrije val van 12,000 ft, zodat we beter aan het gevoel kunnen wennen.
Met een klein vliegtuigje klimmen we langzaam naar de juiste hoogte en dan gaat het luikje open. Uiteraard zitten we aan een tandem instructeur vast. Ik eerst, benen over de rand, lachen voor de exit foto (later te koop voor 25$, doen we dus maar niet) en hop, daar gaan we!! Gekke gedachten: " Fuck we vallen". Dan: "eigenlijk best gaaf, en wat een uitzicht en wat een snelheid!" Tot op 5,000 ft de parachute opengaat, en we heerlijk verder naar beneden zweven, wel met wat scherpe bochtjes die de snelheid weer doen toenemen. Eenmaal geland, wacht ik Britt op die het in het vliegtuig toch wel heeeeel erg spannend vond, maar eenmaal op de grond het ook een te gekke ervaring vond. Alhoewel bij ons beiden dat gevoel pas een uurtje later komt. Direct na de sprong zijn we vooral beduusd van wat we net hebben meegemaakt! Om nooit te vergeten! Gelukkig hoeft dat ook niet, want er zijn video-opnamen.
Zaterdag was de mooiste dag van de week, qua weer, en dus werd ons geadviseerd om op die dag de Tongariro Alpine Crossing te doen. Dat betekent in de vroege ochtend de auto neerzetten op het eindpunt, en met een bus naar het beginpunt gebracht worden. Op het eindpunt, de P-plaats dus, is het mistig en koud. Maar na een half uurtje met de bus, met wat klimkilometers, klaart het op, en daar liggen de bergen/vulkanen Ngauruhoe, Tongariro en Ruapehu op ons te wachten. De eerste heeft overigens in Lord of the Rings 'gefigureerd' als Mt. Doom. Een schitterende tocht van zo'n 20 km, over steile bergpaadjes, enorme kratervlaktes (North en South Crater), bijzondere natuurkleuren (Emerald Lakes, Blue Lake en Red Crater). Best pittig, maar nog nooit zo'n mooie wandeling gemaakt. We doen er zo'n 6,5 uur over, precies op de aangegeven tijd. Het laatste half uur voelen we al onze beenspieren, spierpijn gegarandeerd de volgende dag. Op onze camping in Turangi, doen we rustig aan en vallen vroeg in slaap.
Na al deze adrenaline kicks was het tijd voor wat rustigere bezigheden.
De volgende dag (zondag) de rit naar Wellington, zo'n 6 uur. In Wellington zijn we nu, terwijl we dit schrijven. Gelukkig is vandaag (maandag) de regen van de heenrit verdwenen, en hebben we een schitterende dag gehad. Leuk om weer in een grote stad te zijn, met terrasjes, straatmuzikanten (de ene beter dan de andere) en een bruisend gebied langs de oude haven met cafes en restaurants. In de middag hebben we de Cable Car naar een hoger gelegen suburb gepakt, en via de Botanic Garden (echt prachtig) zijn we weer terug gelopen naar het stadscentrum. De dag afgesloten met lekker koud biertje, zittend in de zon op een zitzak aan The Waterfront. Genieten!!
Morgen de oversteek naar het Zuidereiland. Dat voelt een beetje als een volgende etappe in onze reis. Benieuwd wat we daar weer gaan beleven. Het verslag daarvan, lees je vanzelf!!
-
08 December 2014 - 10:16
Marieke:
Hoi hoi wat super gaaf zeg!!! ik ben jaloers, zitten wij hier maar te zwoegen!!! echt heel tof geniet maar lekker jullie saampjes daar.
Dikke x Marieke -
08 December 2014 - 14:25
Hans:
Wat een belevingen.
Heel wat anders dan Sinterklaas hier.
Prachtig te lezen wat jullie meemaken en het maakt mij steeds meer nieuwsgierig om daar ook nog eens heen te gaan. Een van de plekken waar ik nog niet geweest bent.
Geniet er verder van en leg alles vast voor later om nog eens van te genieten.
Mvg Hans -
08 December 2014 - 16:04
Bianca:
Wowie!! Wat een reis! Nemen jullie ook nog rust om alle indrukken te verwerken ? Wat een tempo man! Maar mooi om van een afstandje mee te genieten.
Groeten vanuit een regenachtig Nederland -
08 December 2014 - 18:21
Maarten:
Erg leuk om zo te lezen over jullie avonturen, ga zo door. Hotel opties voor ons ski avontuur in maart volgen. Heb al een en ander..
Have fun. Gr Maarten -
08 December 2014 - 19:27
Mayk & Hil:
Hey jongens wat een leuk verslag om weer te lezen. Skydiven das echt heftig. Wij hebben die duik naar beneden toen overgeslagen. Respect :). Tongariro crossing ja die is top! Nu op naar het zuider eiland, dus het beste komt eraan voor jullie.
Heel veel plezier.
Gr -
08 December 2014 - 19:56
Jake:
Uit een perfect goed werkend vliegtuig springen? Britt toch! Wat ondernemen jullie veel leuke dingen. Geniet ervan, liefs Jake
-
08 December 2014 - 21:12
Coen En Ineke:
Hoi Alex en Britt,
Kijken jullie wel een beetje uit? -
08 December 2014 - 21:17
Coen En Ineke:
Hoi Alex en Britt,
Van ons bericht is alleen de eerste zin doorgestuurd.
Dus nog een keer.
-
08 December 2014 - 21:22
Carola:
Wat een verhaal weer!! Gaaf hoor. Ben best wel jaloers! -
08 December 2014 - 21:24
Coen En Ineke:
3xis scheepsrecht.
-
08 December 2014 - 21:27
Coen En Ineke:
Dus niet, pappa probeert het met zijn i-pad -
08 December 2014 - 21:30
Coen & Ineke:
-
08 December 2014 - 21:34
Coen & Ineke:
Kijken jullie wel een beetje uit -
09 December 2014 - 13:47
Pierre:
Wat 'n geweldige belevingen en super vakantie. Het is hier dan misschien toch wel 'n beetje saai! Veel plezier en geniet ervan. -
09 December 2014 - 21:27
Thea Van Zeben:
Hoi Britt en Alex. Echt gaaf. Echt fijn dat jullie zo genieten en heel leuk om jullie verslag te lezen! En groot gelijk zoveel mogelijk alles doen en ervaren. Dit vergeet je nooit meer.
Nog heel veel plezier. Gr. Thea
-
11 December 2014 - 20:36
Marc En Carla:
Hoi Britt en Lex,
Wat een avonturen zeg! Erg leuk om te lezen wat jullie allemaal ondernemen en meemaken. Dat skydiven is natuurlijk echt vet!
Veel plezier nog en we zijn benieuwd naar jullie volgende blog ;)
Groeten,
Carla en Marc -
14 December 2014 - 12:55
Lianne:
Wat heerlijk om jullie verhalen te lezen... wij inmiddels onze allereerste kerstboom staan en vandaag weer op pad voor kerstcadeaus... lijkt me gek om in deze tijd op reis te zijn, want al die dingen die je elk jaar weer doet rond deze tijd gaan helemaal aan jullie voorbij! Geniet ervan lieverds enne.... wij gaan ZEKER ons best doen voor Pinkpop kaarten! Doe nu extra m'n best omdat m'n vriend Robbie Williams ook komt ;-);-)!!!
Dikke kus Lianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
